چرا قبول واقعیت تلخ است؟
پاسخ: سوال شما بسیار کلی است، زیرا اتفاقا قبول یک واقعیتی می تواند شیرین هم باشد، برای مثال ممکن است غذائی به کام شما بی نمک باشد و به کام دیگری شُور باشد، بنابراین بهتر است اول به ادراکی از واقعیتی که رخ داده رسید و سپس گفت که آن واقعیت تلخ است، بطور یقین حوادث و بلایای طبیعی همچون زلزله، سیل و غیرو که جان انسانهای را می گیرد تلخ است، ولی خود مرگ یک واقعیت تلخی نیست، زیرا مرگ در واقع یک تحول است، از حالی به حالی رفتن است، از ترمینال دنیا بسوی حق پرواز کردن است، و این واقعه یک حقیقتی است که همه ما طمع آنرا خواهیم چشید.
بنظر بنده اگر واقعیتی منطبق با حقیقت نباشد واقعه ای زود گذر است که تلخی و یا شیرینی آن در نزد هر انسانی می تواند متفاوت باشد، بویژه آنکه انسان ها دارای سلایق و آرای بسیار گوناگونی هستند. بهرحال ممکن است واقعیتی تلخ هم باشد اما بر اثر مرور زمان آن تلخی کمرنگ تر خواهد شد، نکته مهمی که لازم است عرض نمایم آنست که حقیقت نه تلخ است و نه شیرین، حقیقت فقط حقیقت است و هیچ ارتباطی با عالم مجازی هم ندارد، و با قبول و یا عدم قبول ما هم هیچ نقشی در آن ندارد.
حضرت حافظ در یک بیت زیبا فرموده اند:
ده روزه مهر گردون، افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا