پاسخ : سوال بسيار مهم و حساسى است و يقيناً كارشناسان مسائل اجتماعى بهتر از بنده در مورد ساختار شخصيت انسان اطلاع دارند. ولى بنا بر تجربه در پاسخ شما عرض مى كنم كه كانون اوليه ساختار شخصيت انسان در دوران كودكى، محيط خانه است، والدين مهمترين نقش را در ساختن شخصيت كودك و يا كودكان خود دارند. كودك هيچگونه شخصيت مستقلى از خود ندارد، او مانند يك صفحه سفيد است كه والدين بهر نحوى كه عمل كنند بر صفحه كودك نقش بسته مى شود، دقيقا مانند آنچه از نظر ژنيتكى رخ مى دهد و كودك شباهت هاى زيادى با والدين خود دارد، كودك هر آنچه را كه مى بيند و مى شنود را كُپى مى كند و با همين نحوه رشد مى كند و ساختار شخصيتى او شكل مى گيرد، از اينكه نقدهاى زيادى بر نقش والدين در ساختار شخصيت كودك مى شود نبايد بسادگى گذشت، والدينى كه خود توفيق داشتن تربيت درست را نداشته اند نبايد آن روشهاى نادرست را به زندگى كودك خود اعمال كنند، بلكه بايد در عصر خود به مطالعه كنند، با صاحب نظران مشورت كنند.

اهميت رشد و نِمُو كودك تا قبل از ورود به محيط آموزشى بسيار مهم است، اگر اساس و پايه درست باشد، كودك در مرحله دوم ورود به محيط آموزشى كه بنوعى مرحله دوم ساختار شخصيتى اوست سر درگم نمى شود، تصور كنيد كه كودك محيط خانه را نا آرام مى بيند، اختلاف نظر والدين و يا مشاجرات آنها بر روحيه كودك تاثير بسيار مخربى دارد، عدم صميميت در محيط خانواده، با كلمات نادرست كودك را مرتب سرزنش كردن، و حتى محبت نادرست، و غيرو از كودك وجودى يا ترسو، يا خود خواه و يا نا آرام مى سازد، حال به مرحله بعدى يعنى بلوغ جنسى و دوره جوانى را اضافه كنيد و قدرى هم به طراف نگاه كنيد، حتما متوجه خواهيد شد كه علت عدم سازگارى كودك و يا نو جوان و جوان با ديگران چيست.

متاسفاً آنچه امروزه در جامعه مشاهده مى شود، سرگشتكى، افسردگى، بيماريهاى روحى و روانى گريبان خيلى از جوانان را گرفته است و علت آنهم به دوران كودكى آنها باز مى گردد، براى مثال وقتى والدين دائما به كودك خود القاء مى كنند كه بهترين است (محبت نادرست) و بعدها در محيط آموزشى با او مانند ساير كودكان برخورد مى شود، كودك دو شخصيتى مى شود، و يا اگر والدين دائما به كودك القاء كنند كه اين اسباب بازى متعلق بتوست و اجازه نده كسى به آن دست بزند، بعدها اين كودك موجودى مالكيت خواه خواهد شد، اين ضرب المثل واقعا معنا دارد است:

خشت اول گر نهد معمار كج
تا ثريا مى رود ديوار كج

اگر ساختار شخصيتى كودك بر اساس تعاليم غلط شكل گيرد، سرنوشت كودك بيشتر به سمت وسوى كجى ميل پيدا خواهد كرد. بنده بخوبى بياد دارم كه روزى به شخصى در مورد مراقبت از كودك خود تذكرى دادم و ايشان برآشفته و ناراحت شدند، سالها بعد آن مادر به ملاقات بنده آمدند و گريه كنان از فرزند خود و رفتار او مى ناليدند، توصيه حقير به والدين آنست كه فرزندان خود را بشناسند، با آنها دوست شوند، با بهترين روش اشتباهات آنها را گوشزد كنند و با بهترين روش آنها را در امور مثبت تشويق كنند.