ماهيت و عملكرد شيطان از نظر عرفان (قسمت دوم)
در ادامه مبحث شيطان معروض مى دارم كه اگر ما تصور كنيم كه يك موجوديت واحد بنام شيطان در جايى نشسته است و دائما انسانها را به اعمال زشت وا مى دارد، اولاً راه مبالغه اى را باز كرده ايم و دوماً هيچ راه مقابله با آن شيطان را نخواهيم داشت، ضمن آنكه بنوعى قائل به وجود كسى شده ايم كه توان و قواى عظيمى دارد كه مى تواند در مقابل قدرت الهى بايستد، و همين تعريف نيروى خير در مقابل نيروى شرّ در قرن هاى گذشته از اعتقادات حتمى مردم بوده است. و حتى گروهى در زمان حاضر شيطان را مُبرا از خطا دانسته و آئينهاى شيطان پرستى را بنا نموده و در ظلّ حمايت او زيست مى نمايند. حال آنكه اگر از نظر لغوى كلمه شيطان را از شطن بدانيم كه به معنى دُور شده مى باشد، كلمه شيطان داراى دو تعريف مى شود، اول آنكه هر انسانى كه از حقيقت و راستى دُور است و يا آن را كتمان مى كند، اعمالش شيطانى است، زيرا از روشنايى فاصله گرفته و در تاريكى و يا ظلمات ماوی گزيده است، يك چنين انسانى هم خطاكار است و هم با وسوسه خود ديگران را به خطاكاری مى اندازد.
تعريف دوم ناپيدايى شيطان است، چنانچه در اديان ابراهيمى شيطان را موجودى غير فيزيكى مى دانند كه مى تواند انسان را در هر شرايطى بطور پنهان غافلگير كند و او را به اعمال ناشايست وا دارد .
در مورد موجودى كه غير فيزيكى است و از هر سوى مى تواند فكر و قلب انسان را تصاحب كند نظريات متفاوتى وجود دارد كه در فرصت مناسب به آن خواهم پرداخت، فقط اشاره نمايم كه در حال حاضر با وجود فضا هاى ارتباطى نامناسب كه هيچگونه رد پایی هم از تهيه كنندگان وجود ندارد، مى توان قبول كرد كه برنامه ريزانى هستند كه در پنهان برنامه هایی مى ريزند كه مى تواند يك جامعه را بسوى نادرستى بكشاند.
بنده بعنوان يك شاگرد مكتب عرفان آموخته ام كه بايد مسوليت كامل تمام اعمالم را بعهده بگيريم و وقتى خطا كردم نگويم كه شيطان گولم زد، بلكه بپذيرم كه خطا كرده و در پى جبران خطاى خود باشم. قبلا هم عرض كرده ام اگر شخصى بر صورت شخص ديگرى سيلى محكم بزند، اين شيطان غير فيزيكى نبوده كه بر صورت آن شخص سيلى زده است، بلكه بنده با اراده خودم و با دست خودم در حال عصبانيت به صورت فردى سيلى زده ام، يا وقتى كسى در حال مستى رانندگى مى كند و سب مرگ عابرى پياده رو مى شود، نمى تواند بگويد اين من نبودم كه آن عابر را كُشتم، بلكه اين شيطان بود كه او را كُشت. بفرموده بزرگان هر انسانى مسئول اعمال خويش است.
ادامه در زمانى ديگر …
